Veere Dronk

Cheesy

 

Cheesy

Kaasboerweg 2
4373SB Biggekerke

Drinken, Eten
Cafe, Restaurant

Biggekerke
Kaasboerweg

De Kaasboer

 

Een discotheek aan de Kaasboerweg 2 in Biggekerke. De discotheek maakte deel uit van het grotere sport- en evenenmentencomplex. In het complex waren onder meer bowling- en tennisbanen en een restaurant - een opvolger van De Walcherse Kaasboer en De Kaasboer.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Cheesy/fotos.


Geschiedenis

1983
 Piet Regoort

In juli 1983 opent Piet Regoort discotheek dancing Cheesy op het terrein van zijn bistro De Kaasboer aan de Kaasboerweg 2 in Biggekerke.

1995
 C. Kauffman, M. Kauffman en R. Kauffman

Vader C. Kauffman en zonen M. en R. Kauffman nemen in 1995 de zaak over van Regoort en geven het de naam Fix Partycentrum De Kaasboer, maar ze gaan in januari 1997 failliet.

1997
 P. Musters

Een combinatie van Bouwbedrijf De Delta, projectontwikkelaar Van Garderen/Dekker, Van Velzen vastgoed en Sagro nemen het partycentrum over in 1997 en P. Musters gaat het partycentrum inclusief Cheesy exploiteren. In 2003 valt het doek definitief voor partycentrum De Kaasboer en Cheesy - er zijn plannen om de gebouwen af te breken en er appartementen en een hotel te bouwen.

Naamgeving

Een verwijzing naar het complex De Kaasboer.

Bijzonderheden

  • Piet Regoort zat eerder in Panaché in Vlissingen.
  • Ben Vriesman van Dangeroe in Middelburg werkte enige tijd als bedrijfsleider in Cheesy.

Mooie verhalen

De eerste keer

Wat herinner ik het me nog goed, die avond in maart 1984 dat ik voor het eerst naar een echte discotheek mocht. Tot dan toe was ik als 12-jarige nog niet verder gekomen dan bezoekjes aan Middelburgse jeugdsozen als Double D en Hofplein, maar op mijn 13e verjaardag mocht ik dan eindelijk een keer naar Cheesy in Biggekerke met een paar vriendjes. We zouden gebracht en gehaald worden.

De avond bracht niet wat ik ervan gehoopt had, het liep zelfs uit op een lichte teleurstelling. Het begon al bij de deur. Daar stond -in mijn herinnering- een gorilla van een kerel. Over onze leeftijden deed die niet moeilijk, maar over onze kleding des te meer. Ik had voor die avond een trainingsjasje uitgekozen als trui (dat was nu eenmaal het stoerste item in mijn garderobe die dagen, vond ik zelf), maar daar kwam ik niet mee weg. De portier vond dat die ook uit moest. Tegenstribbelen was geen optie. We wilden dolgraag naar binnen, tenslotte. Stond ik daar opeens, letterlijk in mijn hemd gezet. Mijn meest verlopen hemd ook nog. Van mijn stoere blik was toen al niet veel meer over.

Het bestellen van drankjes verliep ook uiterst klungelig. Bessen-jus wilde we graag eens proberen, daar bestelden we er dus dapper 4 van. Dat we daarmee meteen ons budget voor die avond hadden verbruikt hadden we pas door na het betalen. Ik geloof niet dat ik later nog vaak uit zo'n warm glas heb gedronken. We hielden onze longdrinks natuurlijk angstvallig vast, die twee uur dat we in Cheesy waren. En maar voorzichtig nippen. Hadden we nou maar bier gelust. Dan hadden we ons een stuk gemakkelijker gevoeld waarschijnlijk.

De climax kwam toen rond 23.00 uur de DJ omriep dat mijn vader bij de deur stond te wachten. Of we ons daar maar even wilden gaan melden. Heus, dan wil je het liefst door de grond zakken.

Uiteindelijk waren we net zo laat thuis als na een avondje Double D en hadden we net zo weinig gedronken bovendien. Het grootste verschil was misschien wel dat al die oudere meiden ons niet eens hadden zien staan. En ze draaiden daar niet eens de La Bamba bovendien! Maar die maandag op school hadden we natuurlijk de grootste verhalen. We vertelden over het bezoek aan De Kaasboer alsof het een routinekwestie was geweest. Alsof we aangeschoten hadden staan flirten met allerlei Walcherse schonen. Pas een jaar later zouden we echter weer een bezoek brengen aan de zaak. Maar toen hadden we natuurlijk wel geleerd van onze fouten een jaar eerder. We gingen op de fiets, met zelfverdiend geld en met kleding aan onze lijven die we nietbij de deur hoefden uit te trekken. Dat scheelde een slok op een borrel. Ons uitgaansleven was begonnen...

Van Cheesy naar leegstand

Uit de PZC d.d. 7 juni 2006:
Genoeg ideeën zijn de revue gepasseerd voor een nieuwe bestemming van partycentrum/bowlingbaan en tennishal De Kaasboer in Biggekerke. Er is gesproken over appartementen en een hotel. Het gebied zou 'teruggegeven' kunnen worden aan de natuur. Maar voorlopig worden er af en toe een feestje en een evenement gehouden en wordt er in de wintertijd in de hal getennist. Voor het overige blijft het bij plannenmakerij en raakt de omgeving in verval.
De ontwikkelaars Van Garderen en Dekker zijn de initiatiefnemers van de groep De Kaashoeve BV, door wie de Kaasboer circa negen jaar geleden werd aangekocht. Zij bedachten een plan voor een hotel met 120 tot 150 bedden. Gisteren lieten de ontwikkelaars weten nog 'niets nieuws daarover te kunnen melden'.
Pieter Boone, van Broodje Pieter Evenementen, is vanaf 1997 beheerder van de tennishal. Hij had de verwachting dat hij anderhalf jaar het beheer over de tennishal van De Kaasboer zou houden. Daarna zou het complex gesloopt worden en zou er iets nieuws gebouwd worden. Dacht hij. Maar die anderhalf jaar werden in elk geval negen jaren. "Nu kijk ik elke winter of we er weer een seizoen aan vast kunnen knopen".
Getennist wordt er alleen in de wintermaanden. "Veel ouderen slaan hier een balletje. Maar het is een onzekere situatie", zegt hij. Boone heeft over de voortgang van het project regelmatig contact met de eigenaren. "Het is nog niet duidelijk wat daar mag komen", weet hij.
Zeker vijfentwintig jaar geleden was De Kaasboer een bloeiend bedrijf met een bistro en bowlingbanen. Er trok een tennisschool in de aangrenzende hal waar tennis- en badmintonlessen gegeven werden. De Kaasboer werd een begrip bij jonge stappers, waardoor Piet Regoort, de toenmalige eigenaar durfde uit te breiden. Hij begon er discotheek Cheesy. Er liepen in het weekeinde wel veertig tot vijftig personeelsleden rond. Maar in de jaren negentig ging het bergafwaarts. De huurder en exploitanten inden wel, maar droegen geen huur af aan de eigenaar. In de PZC van mei 1995 staat: De huurachterstand liep hoog op, tot 200.000 gulden. De exploitant stond ook nog eens in het krijt bij leveranciers en middenstanders. In juni van dat jaar verklaarde de rechter de exploitant failliet. De schuldeisers zagen hun geld niet terug.
Later, in 1997, ging het voor de tweede keer mis met een exploitant. In amper een jaar tijd rustte er op het partcentrum een bankschuld van 3,5 miljoen gulden. De twee faillissementen waren de nekslag voor de eigenaar, De Kaasboer gleed verder af en de zaak werd van de hand gedaan.
Alweer een aantal jaren zijn de deuren verzegeld en de ramen dichtgetimmerd. Dakpannen zijn gebarsten en verschoven en er zijn gaten in de muren gevallen. De regen loopt naar binnen en er gedijt onkruid in de dakgoten. Alleen aan de tennishal wordt nog aandacht besteed. Ee groep tennissers profiteert van de stilte rondom de planontwikkeling. "Ik hoop dat de hal niet wordt afgebroken, voordat bekend is wat er mee gebeurt. Want nu beleven er vooral oudere tennissers uit dorpen in de buurt, plezier aan de hal. Waar zouden die anders naar toe moeten? Er zijn indoorbanen in Goes, Vlissingen en Burgh-Haamstede. Maar duidelijk is dat er een gebrek is aan goede tennisbanen".

Externe links

Bronnen