(→Foto's) |
(→Foto's) |
||
(6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 37: | Regel 37: | ||
Domburg Dolphijn.jpg | De Dolphijn ca. 1960 | Domburg Dolphijn.jpg | De Dolphijn ca. 1960 | ||
Bestand:In_den_Walcherschen_Dolfeyn_eigenaar_M_Seijdel._ca._1963.JPG| In den Walcherschen Dolphijn met bordje eigenaar M. Seijdel, ca. 1963 | Bestand:In_den_Walcherschen_Dolfeyn_eigenaar_M_Seijdel._ca._1963.JPG| In den Walcherschen Dolphijn met bordje eigenaar M. Seijdel, ca. 1963 | ||
− | |||
</gallery><br /> | </gallery><br /> | ||
+ | |||
+ | ==Verhalen== | ||
+ | ===Vijftig-jarig jubileum Seijdel=== | ||
+ | Uit de PZC d.d. 14 mei 1959:<br> | ||
+ | [[Bestand:Wigwam verhaal Seijdel foto mei 1959.jpg| 200px|thumb|right|]] | ||
+ | Vanmiddag is er in het restaurant De Dolphijn te Domburg receptie. Het is vandaag namelijk vijftig jaar geleden dat de eigenaar, de nu 66-jarige heer J.F. Seijdel, als zestienjarige jongeling zijn loopbaan in het hotel-restaurant bedrijf begon. Het is een uitermate gevarieerde loopbaan geworden, waarin de jubilaris het bedrijf heeft leren kennen 'van de wijnkelder tot de keuken', zoals hij het zelf uitdrukt.<br> | ||
+ | Na in zijn geboorteplaats Rotterdam de eerste schreden op het hotelpad te hebben gezet, ging hij als zeventienjarige al naar Brussel om in een daar destijds gerenommeerd etablissement zijn opleiding voort te zetten. Die leeftijd voerde de jeugdige Seijdel verder nog naar Londen (Ritzhotel o.m.) en naar Keulen. Terug in Nederland werkte hij onder meer in het 'Hof van Holland' te Hilversum om kort daarna benoemd te worden tot onderdirecteur van hotel 'Weimar' in Rotterdam.<br> | ||
+ | In 1921 vertrok Seijbel naar Amsterdam, als medeoprichter van het restaurant 'Winkels' in de Kalverstraat, waar hij naderhand de lunchroom van Gerzon stichtte.<br><br> | ||
+ | Een periode van vijftig jaar is een heel tijdperk. De heer Seijdel schudt de hier zo droogjes opgesomde feiten dan ook niet bepaald uit de mouw. Tijdens een gesprek valt er zo hier en daar een naam, een herinnering. Spreekt hij ook over de verschillen tussen 'vroeger en nu'. "De mensen verstaan de kunst van het eten niet meer, zoals ze dat vroeger konden", meent hij en dan volgt er, zo voor de vuist weg, een menu uit vroeger dagen van een respectabel aantal gangen. "tegenwoordig is het in negen van de tien gevallen 'soep, sla, koffie', zoals ik dat altijd noem".<br> | ||
+ | Dat was zo'n dertig jaar geleden dus anders. In de lunchroom van Gerzon te Den Haag - die kwam na de Amsterdamse periode - en zeer zeker in het Oranjehotel te Noordwijk, dat de heer Seijdel dreef, terwijl hij tevens de supervisie had over het hotel 'Im Weissen Rösl' in die plaats, waar het net in 1940 het nieuw gereed gekomen casino geopend zou worden, toen de oorlog er tussen kwam. Na nog in Amsterdam eigenaar te zijn geweest van 'Eik en Linden' aan de Plantage Middenlaan, kwam de heer Seijdel in 1946 naar Domburg, waar hij [http://veeredronk.nl/wiki/Hotel_de_l%27_Europe Hotel de l'Europe] kocht. In 1949 verkocht hij het gebouw als vakantieverblijf aan de Amsterdamse Bank, waarna hij in 1950 De Dolphijn overnam, waar in 1951 [[The Wigwam]] aan toegevoegd werd.<br><br> | ||
+ | Het is hem in Domburg, waar hij sinds september van het vorig jaar zitting heeft in de gemeenteraad als wethouder voor 'Gemeentebelangen', uitstekend bevallen. "Ik ga er ook niet meer weg", verklaart hij spontaan. Nog steeds neemt de 66-jarige jubilaris actief deel aan het openbare leven, bekleedt bestuursfuncties in V.V.V. en Horeca-organisaties en nam nog enkele jaren geleden mede het initiatief voor een hotelcursus in Zeeland, waardoor hij ook zelf als docent fungeerde.<br> | ||
+ | Hotelier Seijdel, chevalier in de 'Ordre des Coteaux van de Commanderie de Champagne' - een vakman met vijftig jaar ervaring, die voortdurend onbewust etenswaren een beetje plechtig aanduidt als 'spijzen', de heer Seijdel zal nog niet van een 'welverdiende rust gaan genieten', zoals men dat pleegt te noemen. Op die vraag antwoordt hij een beetje spottend: "Waarom niet? Vraagt u dat maar aan de fiscus...." | ||
==Naamgeving== | ==Naamgeving== | ||
Regel 49: | Regel 60: | ||
* Foto: [http://digitaal.zeeuwsebibliotheek.nl/ Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek] | * Foto: [http://digitaal.zeeuwsebibliotheek.nl/ Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek] | ||
* Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/ Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek] | * Krantenknipsels: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/ Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek] | ||
+ | * Verhaal Seijdel: [https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1959-05-14/edition/0/page/2?query=Seijdel&period=5-1959&sort=relevance PZC 14-5-1959] |
Huidige versie van 4 feb 2018 om 11:29
Dolphijn
Markt 9
4357 BG Domburg
0118 582839
Een café-restaurant dat van 1949 tot 1960 gevestigd was aan de Markt 9 te Domburg - een voorloper In den Walcherschen Dolphijn.
Inhoud
Geschiedenis
1949
|
J.F. Seijdel en M. Seijdel In 1949 opent J.F. Seijdel bodega restaurant De Dolphijn aan de Markt 9 in Domburg - in de loop der jaren verandert de naam van de zaak tot In Den Walcherschen Dolphijn. Zoon M. Seijdel wordt in 1960 mede-eigenaar en wellicht kiest hij voor de naam In Den Walcherschen Dolphijn. |
Foto's
Verhalen
Vijftig-jarig jubileum Seijdel
Uit de PZC d.d. 14 mei 1959:
Vanmiddag is er in het restaurant De Dolphijn te Domburg receptie. Het is vandaag namelijk vijftig jaar geleden dat de eigenaar, de nu 66-jarige heer J.F. Seijdel, als zestienjarige jongeling zijn loopbaan in het hotel-restaurant bedrijf begon. Het is een uitermate gevarieerde loopbaan geworden, waarin de jubilaris het bedrijf heeft leren kennen 'van de wijnkelder tot de keuken', zoals hij het zelf uitdrukt.
Na in zijn geboorteplaats Rotterdam de eerste schreden op het hotelpad te hebben gezet, ging hij als zeventienjarige al naar Brussel om in een daar destijds gerenommeerd etablissement zijn opleiding voort te zetten. Die leeftijd voerde de jeugdige Seijdel verder nog naar Londen (Ritzhotel o.m.) en naar Keulen. Terug in Nederland werkte hij onder meer in het 'Hof van Holland' te Hilversum om kort daarna benoemd te worden tot onderdirecteur van hotel 'Weimar' in Rotterdam.
In 1921 vertrok Seijbel naar Amsterdam, als medeoprichter van het restaurant 'Winkels' in de Kalverstraat, waar hij naderhand de lunchroom van Gerzon stichtte.
Een periode van vijftig jaar is een heel tijdperk. De heer Seijdel schudt de hier zo droogjes opgesomde feiten dan ook niet bepaald uit de mouw. Tijdens een gesprek valt er zo hier en daar een naam, een herinnering. Spreekt hij ook over de verschillen tussen 'vroeger en nu'. "De mensen verstaan de kunst van het eten niet meer, zoals ze dat vroeger konden", meent hij en dan volgt er, zo voor de vuist weg, een menu uit vroeger dagen van een respectabel aantal gangen. "tegenwoordig is het in negen van de tien gevallen 'soep, sla, koffie', zoals ik dat altijd noem".
Dat was zo'n dertig jaar geleden dus anders. In de lunchroom van Gerzon te Den Haag - die kwam na de Amsterdamse periode - en zeer zeker in het Oranjehotel te Noordwijk, dat de heer Seijdel dreef, terwijl hij tevens de supervisie had over het hotel 'Im Weissen Rösl' in die plaats, waar het net in 1940 het nieuw gereed gekomen casino geopend zou worden, toen de oorlog er tussen kwam. Na nog in Amsterdam eigenaar te zijn geweest van 'Eik en Linden' aan de Plantage Middenlaan, kwam de heer Seijdel in 1946 naar Domburg, waar hij Hotel de l'Europe kocht. In 1949 verkocht hij het gebouw als vakantieverblijf aan de Amsterdamse Bank, waarna hij in 1950 De Dolphijn overnam, waar in 1951 The Wigwam aan toegevoegd werd.
Het is hem in Domburg, waar hij sinds september van het vorig jaar zitting heeft in de gemeenteraad als wethouder voor 'Gemeentebelangen', uitstekend bevallen. "Ik ga er ook niet meer weg", verklaart hij spontaan. Nog steeds neemt de 66-jarige jubilaris actief deel aan het openbare leven, bekleedt bestuursfuncties in V.V.V. en Horeca-organisaties en nam nog enkele jaren geleden mede het initiatief voor een hotelcursus in Zeeland, waardoor hij ook zelf als docent fungeerde.
Hotelier Seijdel, chevalier in de 'Ordre des Coteaux van de Commanderie de Champagne' - een vakman met vijftig jaar ervaring, die voortdurend onbewust etenswaren een beetje plechtig aanduidt als 'spijzen', de heer Seijdel zal nog niet van een 'welverdiende rust gaan genieten', zoals men dat pleegt te noemen. Op die vraag antwoordt hij een beetje spottend: "Waarom niet? Vraagt u dat maar aan de fiscus...."
Naamgeving
Bijzonderheden
- J.F. Seijdel zat ook in Hotel de l' Europe en The Wigwam in Domburg
Externe links
Bronnen
- Foto: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibiotheek
- Verhaal Seijdel: PZC 14-5-1959