Veere Dronk

De eerste advertenties van herberg Het Wapen van Zeeland in Meliskerke verschijnen in 1818. Wanneer Jakobus Tavenier in 1922 overlijdt staat hij geregistreerd als herbergier en zijn weduwe Maria Antheunisse als winkelierster (zeeuwengezocht [1]).

Wanneer herbergier Abraham Gerritse Abrahamse in 1830 overlijdt (zeeuwengezocht [2]) is hij kadastraal eigenaar van een huis en erf op de locatie Meliskerke D 25 (zeeuwengezocht [3]). Zijn weduwe Johanna Bimmel zet de zaak voort tot ze in 1842 als winkelierster en tapster failliet gaat (zeeuwengezocht [4]).

Pilippus Flipse neemt de herberg in 1842 over, maar wanneer achtereenvolgens zijn vrouw, winkelierster, Maatje Lourense (zeeuwengezocht [5]) en zijn zoon Johan Hendrik (zeeuwengezocht [6]) binnen 2 jaar overlijden besluit hij de zaak te verpachten of verhuren.

Jan Schout en Adriana Klaasse baten de herberg uit tot Adriana eind 1853 overlijdt (zeeuwengezocht [7]).

Cornelis Wondergem en Adriana Leijnse (zeeuwengezocht [8]) zitten tot 1862 in de herberg.

In 1862 zitten Izaak Matthijsse en Johanna Leijnse (zeeuwengezocht [9] in de herberg en wellicht nemen ze die in 1875 over van Philippus Flipse die in dat jaar overlijdt (zeeuwengezocht [10]). In 1882, wellicht eerder, zitten zoon Izaac Matthijsse en Louwerina Poppe (zeeuwengezocht [11]) - zij blijven in de herberg annex winkel tot 1905.

Vanaf 1905 zitten Jan Harpe en Cornelia Kodde in Het Wapen van Zeeland. Wanneer Harpe in 1922 overlijdt (zeeuwengezocht [12]) zet Cornelia Kodde de zaak voort. tot ze Het Wapen van Zeeland in mei 1931 te koop zet.

In mei 1931 koopt Adriaan Jongepier (zeeuwengezocht [13]) Het Wapen van Zeeland van Cornelia Kodde. Vanaf 4 december 1961 wordt Willem Boone medefirmant - hij koopt een jaar later Jongepier uit en vanaf dan is de zaak naamloos, hoewel iedereen spreekt van Café PiBo .