Veere Dronk

In 1579 werd herberg De witte Swaen gebouwd op de plaats die thans wordt aangeduid als markt 7 in Veere. Het stadsbestuur van Veere nodigde er regelmatig gasten uit, zoals bijvoorbeeld de ambassadeur van Schotland in 1603. Rond 1690 kocht notaris Pieter Hekelbeke dit statige huis en vestigde er zijn kantoor in. Enige tijd later kreeg hij ook het achterhuis in de Stadhuisstraat in bezit en gaf het de naam Het Cleyn Swaenken. Na zijn overlijden komt het pand in 1729 in handen van de Schotse koopman Samuel Hawkins en werd De Swaen opnieuw een herberg - later komt de herberg in handen van Francois Smith.

In 1801 koopt Jan Tak, uitbater van de Campveerse Toren de herberg (zeeuwengezocht [1]) voor 22 pond Vlaams van Francois Smith. Jan Tak overlijdt in 1839 (zeeuwengezocht [2]) en Alida Zeedijk in 1843 (zeeuwengezocht [3]). Na de Franse Tijd raakte De Swaen door de economische recessie in verval. De bovenverdieping werd eraf gesloopt en ten lange leste kwam het in bezit van de gemeente. In 1865 richtten enige Veerenaren een bewaarschool op en de gemeente bood De Swaen als onderkomen aan. De kleuterjuffrouw mocht er boven wonen. In 1935 werd de school weer opgeheven, waarna de gemeente het huis twee jaar later verkocht aan jonkheer J.C.E. baron van Lynden. Hij liet de gevel aan de hand van oude gravures weer in zijn oorspronkelijke staat herstellen. Toen hij in 1938 de naam 'Stadsherberg' erop wilde laten zetten, kreeg hij van de gemeente geen toestemming omdat de Campveerse Toren dit predikaat al honderden jaren droeg.