Veere Dronk

De Vrijbuiter

 

De Vrijbuiter

Strand Oostkapelle 80
4356 XZ Oostkapelle

Drinken, Eten
Cafe, Restaurant

Oostkapelle
Strand Oostkapelle

ZIN

 

Een strandpaviljoen dat van ca. 1984 tot ca. 2005 gevestigd was aan Strand Oostkapelle 80 te Oostkapelle - een voorloper van ZIN en La Bomba.

Geschiedenis

1984
 Frits Caljouw, Corrie Caljouw, Arjan Caljouw en Frank Caljouw

In de jaren '80 openen Frits en Corrie Caljouw De Piraat aan Strand Oostkapelle 50 te Oostkapelle. Later komen ook zonen Arjan en Frank ook in de zaak. Rond 2005 wordt de Vrijbuiter verkocht en verandert de naam van het strandpaviljoen in ZIN.

Foto's


Naamgeving

Bijzonderheden

Mooie verhalen

Frits Caljouw en het naaktstrand

Uit de Faam/Vlissinger d.d. 5-8-1987:
Hij heeft er toch wel een beetje de pest over in, zegt 'ie. Uitgerekend op de dag van de afspraak houden een stevige bries en een dik wolkendek de zonaanbidders van het strand. Zijn aangetaste humeur blijkt gelukkig van korte duur. Want in een mum van tijd praat Frits Caljouw (450 honderd uit over zijn werk als uitbater van strandpaviljoens in de zomermaanden en beheerder van een verenigingsgebouw in de wintermaanden. Vooral de laatste aanwinst, het strandpaviljoen De Vrijbuiter op het naaktstrand in Oostkapelle, wil hij graag aanbevelen. En dat Oostkappelse strand. Dat wordt maar steeds groter. Hoe dat komt? "Misschien dankzij de Deltawerken. Ik weet het niet".
En de lach wordt guller. "Er zijn mensen die denken dat de sex begint bij het bordje naaktstrand. Maar die eindigt er juist". Graag licht hij de sfeer toe. Te proeven is die niet zonder naakte recreanten. "Het is hier echt heel bijzonder. Mensen die hier naar toe komen, moeten daar moeite voor doen. De eerste duinovergang is een paar honderd meter verder. Er blijft aanzienlijk minder vuil liggen dan op andere stranden. De gasten hier zijn vaak bewuste nudisten. Ze spreken hier in ons paviljoen af. En dat betekent dat De Vrijbuiter nu al bekend is".

Qua uitvoering van de apparatuur is De Vrijbuiter - zonder dat het woord 'primitief' van toepassing is - eenvoudig te noemen. In twee kannen wordt wisselend koffie gezet. Geserveerd wordt in plastic bekertjes. Slechts één man - Olaf - zorgt voor de bediening. Frits Caljouw: "Als het druk is zijn er gasten die zelf bijvoorbeeld de asbakken schoonmaken. En is de koffie nog niet doorgelopen, dan wachten de mensen geduldig".
Blote lijven trekken kijkers. Caljouw ontkent dat. "Er is misschien wel een aantal voyeurs, maar ze zijn op een hand te tellen. Zoals ik al zei: waar het naaktstrand begint, eindigt de sex. Op de stranden waar de bezoekers zich niet mogen ontkleden, gebeuren veel meer rare dingen. Het publiek hier selecteert zich vanzelf. Ik vergelijk het weleens met bloemkool. Als je die hier zou planten, komt die ook niet uit. Mensen die zich hier niet prettig voelen komen één keer en dan nooit meer". In je blootje strandliggen mag officieel pas één jaar op het strand van Oostkapelle, dat overigens is ingelijfd bij de gemeente Domburg. Een strook van ruim één kilometer is daarvoor gereserveerd. Officieus lopen er al pakweg vijftien jaar geheel ontklede mensen rond. Met de gemeente Veere (strand van Vrouwenpolder) zijn afspraken gemaakt, zodat de naaktrecreatie intergemeentelijk wordt overlapt. Toen het strand zijn bestemming kreeg was Frits Caljouw er als de kippen bij om een paviljoen te kunnen exploiteren. Omdat de gemeente hem kende van De Piraat en Berkenbosch op de familiestranden, werd hem de exploitatie met graagte gegund.

De onderneming - een vennootschap onder firma, vof - wordt gedragen door hem en zijn vrouw. "Ik heb verder weinig personeel nodig, want mijn beide zoons werken ook mee. En dat scheelt natuurlijk. Ik weet niet of ik met uitsluitend personeel deze drie paviljoens zou kunnen runnen. Dat we met z'n allen mee werken heeft er ook toe geleid dat de uitbreiding met De Vrijbuiter geen moeilijkheden opleverde".

Stormschade

Uit de PZC d.d. 10-3-1990:
Strandpaviljoenhouder Frits Caljouw stuurt z'n rode Suzuki-jeep soepeltjes door het mulle zand van het Oostkapelse strand. Heel in de verte, aan de waterlijn, tekenen de silhouetten van twee eenzame strandwandelaars zich af tegen grauwgrijze luchten. Een tractor gromt aan de voet van de gehavende duinenrij, waar voorman David Wisse en badman Henk Maas van de stichting Badplaatsbelangen Domburg (belast met het beheer van de stranden) druk doende zijn met puinruimen. Met het ruimen van afgeknapte paalhoofden, glasscherven, funderingen van stuk geblazen toiletgebouwtjes, prikkeldraad, vijf- tot achthonderd kilo zware betonnen platen die water en wind met speels gemak uit de duinovergangen hebben getild en over het strand hebben verspreid.
Vier man heeft de stichting ingezet. En trekkers, landrovers en laadschoppen. Goed dat de ploeg puinruimers volgende week met twee man wordt uitgebreid, zucht Wisse. Maar zelfs dan. Eind maart zou het strand weer helemaal op orde moeten zijn. Of dat lukt: voorman Wisse heeft er een hard hoofd in. "Zoals het er nu naar uitziet, zal dat wel midden mei worden".

Caljouw klimt lenig via een noodladdertje het terras van strandpaviljoen Strandpaviljoen Berkenbosch op. Er staan emmers vol met glasscherven, de schermen zijn verwrongen, de terrassen kapot. Even verderop, bij De Piraat en De Vrijbuiter, de twee andere strandtenten van Caljouw, is het beeld al even treurig. Maar ze stáán nog. En dat is al heel wat. Caljouw mag niet mopperen, vindt-ie zelf. Heeft-ie niet gehoord dat in Zandvoort zeven strandtenten compleet de lucht in zijn gevlogen?
Frits Caljouw heeft een aantal doorwaakte en vooral spannende nachten achter de rug. Nachten van stutten en spijkeren. "We zitten hier nu zeven jaar. Maar zó erg hebben we het nog nooit meegemaakt".
'Heute Glühwein', staat er op het bordje op de bar van De Piraat. Veel Duitsers (we zaten nokkie vol) waren er die maandag de 26e februari binnen. En er werden pannenkoeken gebakken. De berichten waren onheilspellend: het water zou het hoogste peil sinds '53 bereiken. Caljouw zal die stormachtige nacht niet licht vergeten. "Die kolkende watermassa, het was zó indrukwekkend. Naar buiten kijken konden we niet meer. De ramen zaten potdicht met zeeschuim. Ik ben samen met mijn twee zoons de hele nacht binnen en buiten bezig geweest met stutten. Want als er ergens ook maar een millimeter speling op komt, dan gáát het hele spul".
De schade: Caljouw houdt het voorlopig op vijftienduizend gulden. Verzekeringswerk? Daar is-ie nog niet zo heel erg zeker van. "Moeilijk onderwerp", zegt Caljouw. "Ik ben wel verzekerd, maar die verzekeringsmaatschappijen zijn zó slim, ze weten altijd wel een paar haken en ogen te vinden".

Externe links

Bronnen