Versie van 10 apr 2025 om 10:38

Een discotheek die tussen mei 1972 en 2019 was gelegen aan de Grindweg 6 in Westkapelle.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op De_Hooizolder/fotos.

• 

  In de rij voor discotheek De Hooizolder bij Westkapelle, jaren 80.

• 

  Optreden Divine in de Hooizolder, 1983

• 

  De Hooizolder in 1985. Met Bert Damen, Jan Verkleij, Henk Daalhuizen, Ad de Craene en Arno De Bliek

• 

  Taxi's wachten bij de Hooizolder tussen Westkapelle en Zoutelande, ca 1985

• 

  Een artikel over de opening van De Hooizolder (met verkeerde titel) in de PZC van 20 mei 1972

Geschiedenis

Naamgeving

Bijzonderheden

• Ben Vriesman, later eigenaar van café Dangeroe in Middelburg, werkte de eerste tien jaar ook in de Hooizolder. Ook Harry Lammers, Ko Riemens, Adje en Dick
• J. (Sjaak) Boone had 4 zaken in Vlissingen: De Hooischuur, The 70 Inn, De Baron en De Boemerang.
• Frank Versluys en Pol Aertsen hadden nog een zaak in Vlissingen namelijk De Pup.

Mooie verhalen

Herinnering van Petra

De Hooizolder ging al om 21.00 uur open . We gingen vaak met de laatste bus van de Loskade in Middelburg die kant op. En van te voren je vervoer naar huis regelen, zodat je met een paar man een taxibusje naar huis kon (de Hooizolderbus was nog niet uitgevonden). De dansvloer was klein, met wagenwielen er om heen. Een klein trappetje naar boven, waar een kleine bar was met een paar (6 ?) barkrukken. De trap was zo smal, dat je moeite moest doen om elkaar te laten passeren. Na de verbouwing van ongeveer 1982, was er opeens een grote verlichte dansvloer. Je had (zwart/witte) pasjes nodig om binnen te komen. Ook was er opeens een hele grote bar boven en 2 megatrappen om daar te komen. Af en toe zijn we op zondagmiddag naar optredens geweest. De gele muntjes kostten 2 gulden. Later kwamen er de zwarte Frapo muntjes, die 2 gulden 50 kostten. In de zomer van 1983 verruilde ik de Hooi voor American.

Nog één keer naar 'De Hooi'

Uit de PZC-rubriek Barcodes van 20 juni 2014:

Toen de Gemeente Veere vorig jaar november bekendmaakte dat discotheek De Hooizolder in Westkapelle voor onbepaalde tijd werd gesloten regende het reacties van Walchenaren op het web. Dat had meer te maken met nostalgie dan met een actueel gemis; het gros van de reacties verwees naar het verleden. Het leek wel alsof iedereen tussen de 18 en 65 ooit minstens één mooie avond of zomer in de dancing beleefde. Al die reacties bevestigden wat iedereen eigenlijk al lang wist: De Hooizolder was een begrip, ook buiten de provincie. Sinds de opening van de zaak in 1972 brachten duizenden jongeren vanuit heel Nederland en Duitsland er hun vakantieavonden door, wat ook weer een aanzuigende werking had op feestminnende Zeeuwen. Het was misschien juist wel die rol als toeristische trekpleister die 'De Hooi', zoals veel bezoekers de discotheek liefkozend noemden, onvergetelijk maakte.

Ik ben benieuwd of die grote groep Walchenaren er zoveel jaar na dato voor voelt om het jeugdhart nog één keer op te halen. Eerder deze maand maakte de nieuwe eigenaar Support Service Group uit Goes bekend dat het pand aan Grindweg 6 vanaf juli nog een laatste zomer als discotheek zal fungeren; daarna zal het worden verbouwd tot een onbekend soort dagattractie. Hoe andere mensen erover denken weet ik niet, maar toen ik dat nieuws las was mijn eerste reactie "da's een mooie kans om alsnog fatsoenlijk afscheid te nemen". Niet veel later hoorde ik mezelf in het café de belangstelling polsen voor het charteren van een discobus, in de jaren '90 hét vervoermiddel voor 'een avondje Hooi'. Daar hadden de meesten wel oren naar. Het grappige daarbij was dat iedereen die avond dan wel graag zou beleven zoals toen. In mijn geval en veel van mijn leeftijdsgenoten komt dat neer op de periode tussen 1988 en 1994.

Het was overigens niet zo dat onze avonden veel om het lijf hadden. Ik werkte voor een strandpaviljoen bij Dishoek en stapte na het werk meestal daar, bij de camping, op de discobus. M'n makkers ontmoette ik dan bij de Hooizolder. Het 'feesten' kwam meestal neer op veel biertjes bestellen en uren turen naar het vrouwelijk schoon op de dansvloer. We deden alleen actief mee als de band 'Fragment' speelde, die uitblonk in covers van Rod Stewart en The Isley Brothers (Shout!). Daar ging de tent altijd helemaal op los, iedere avond weer. Natuurlijk hoopten we op zulke avonden ook altijd iemand te versieren, maar dat gebeurde maar zelden. Bij het vaste afsluitnummer van Het Goede Doel, 'Alles Geprobeerd', dropen wij meestal af naar snackbar 'De Hooivork'. Wie niet zoenen mag kan maar beter wat eten tenslotte.

Is het gek dat we toch nog eens terug willen naar die tijd? Misschien wel, maar wij vinden van niet. Het was fantastisch immers! Nog één keer willen we luidkeels meezingen, met Henk Westbroek en consorten, juist daar: "Ik heb geen afscheid durven nemen, want afscheid nemen dat doet pijn".

En dan rap om een broodje frikandel.

Marita zoekt herinneringen aan discotheek de Hooizolder

Uit de Middelburgse en Veerse Bode van augustus 2024:

VLISSINGEN/WESTKAPELLE - Het is nu echt gedaan met discotheek de Hooizolder in Westkapelle. Slopers hebben het inmiddels vervallen pand de afgelopen weken met de grond gelijk gemaakt. Marita Aertssen-de Vriend is er nog een laatste keer gaan kijken. “Toch doet het je wat. Ik heb er ruim twintig jaar gewerkt en het was echt een deel van mijn leven.”

DOOR JOEP BREMMERS

De Hooizolder werd in 1972 geopend door horecaondernemer Jacques Boone. In 1976 werd de discotheek overgenomen door Frank Versluys en Pol Aertssen, Marita’s echtgenoot die in 2015 overleed. De Hooizolder groeide uit tot een begrip op Walcheren en ver daarbuiten. “Ik heb er van 1985 tot 2006 gewerkt tot de zaak verkocht werd,” vertelt voormalig bedrijfsleider Marita.

Soaps “We hebben er zoveel lol gehad met de klanten en met het personeel, dat is bijna niet te beschrijven. Soaps bestonden toen nog niet, anders had je er een tv-programma van kunnen maken. Zoveel gebeurde er iedere avond. Leuke dingen maar ook minder leuke dingen. Liefdesrelaties bloeiden er op, ook onder het personeel, sommigen zijn nog steeds samen. De keerzijde was dat er alcohol werd gedronken en niet alle klanten daar even prettig op reageerden en dan gebeurde er wel eens wat. Dan moet je een goede ploeg portiers hebben die dat kan oplossen. En die hadden we gelukkig ook.”

Familie “Zelf kwam ik voor het eerst als klant in de Hooizolder. Ik had mijn rijbewijs en we konden altijd de auto van de moeder van een vriendin lenen, weer of geen weer. Zelfs al was er ijzel. Mijn moeder vroeg zich af of het wel verstandig was om naar Westkapelle te rijden. ‘Ja maar mam, je denkt toch niet dat ik thuis blijf?’. Er was toen ook nog geen sociale media en jongeren wilden elkaar toch ontmoeten.” Marita koestert goede herinneringen aan het personeel van de Hooizolder. “Het was eigenlijk een soort familie. Het was toen nog niet moeilijk om aan personeel te komen en iedereen bleef er lang werken. Sommigen wel tien tot vijftien jaar. Je was zelf toch ook een beetje op stap, ook al was je aan het werk. Mooi was ook dat het personeel elkaar corrigeerde. Er was een hele grote inzet en onderlinge controle. Het leuke is ook dat veel van die oud-personeelsleden nog steeds contact hebben, zo hecht was die club.”

Tweelingen Marita is benieuwd wat er van de voormalig personeelsleden terecht is gekomen. “Van degenen van wie ik nog wel eens wat hoor, weet ik dat ze eigenlijk allemaal goed terecht zijn gekomen. Opmerkelijk is dat er veel tweelingen zijn geboren uit medewerkers van de Hooizolder,” weet Marita. “Bij mijn weten sowieso een stuk of tien, misschien nog wel meer. Dat is toch echt bijzonder. Ik weet niet wat het landelijk gemiddelde is, maar volgens mij zit dit er ver boven.” Hoewel Marita het jammer vindt dat de Hooizolder nu definitief verleden tijd is, denkt ze niet dat zo’n zaak in deze tijd nog een succes zou zijn. “Ik vraag me af of het nog wel zou lopen, als het was opgeknapt en heropend. De tijd van discotheken is wel voorbij, jongeren hebben nu andere manieren om elkaar te ontmoeten.”

Boek Om de herinneringen aan de roemruchte jaren van de Hooizolder levend te houden is Marita nu van plan om er een boek over te maken. “Het idee is om zoveel mogelijk verhalen, foto’s en anekdotes te verzamelen en er een leuk boek over te maken. Steeds als de Hooizolder ter sprake komt krijg ik vragen of ik er niet eens een boek over zou maken en nu moet het er maar eens van komen: een leesbaar boek met sappige verhalen. Er zijn natuurlijk ook heel veel stoute dingen gebeurd maar alles is inmiddels wel verjaard. Ik heb al een opzet in mijn hoofd en de komende winter ga ik er eens goed voor zitten.” Leuke verhalen, anekdotes en foto’s kunnen worden gestuurd naar: aertssen52@gmail.com.

Externe links

• Omroep Zeeland 13-11-2013: Discotheek De Hooizolder moet dicht
• Omroep Zeeland 03-12-2013: Hooizolder blijft dicht tijdens jaarwisseling
• Video: Hier in de Disco Afl. 8 - Hooizolder Westkapelle
• PZC 6 juli 2014: Exploitant tevreden over heropening disco De Hooizolder in Westkapelle
• PZC 12 augustus 2015: Discotheek-icoon Pol Aertssen uit Vlissingen overleden.
• Het geluid van de Hooizolder
• Marita zoekt herinneringen aan discotheek de Hooizolder

Bronnen

• Foto's: Collecties Gerard Scheers, Walter Beilo, Da Pee,
• Knipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek, Gimmick