Een restaurant en later grandcafé dat vanaf 1969 was gevestigd aan het Bastion 2 in Veere. Vanaf 1 mei 2015 is de naam van de zaak veranderd in De Werf.
Inhoud
Geschiedenis
| 1969
|
Ben Huybrecht en Marion Huybrecht In 1969 opent Ben Huybrecht restaurant d' Ouwe Werf aan het Bastion 2 in Veere. Dochter Marion Huybrecht komt begin jaren '90 in de zaak, maar vertrekt in 1999 samen met chefkok Corjan Hoogerheide naar De Peperboom. |
| 1999
|
Peter van Eswijk, Ria van Eswijk, Marit van Rheenen en Michel van Rheenen Peter en Ria van Eswijk nemen in 1999 d' Ouwe Werf over(de zaak wordt mede gerund door dochter en schoonzoon Marit en Michel van Rheenen) en maken van het restaurant een grandcafé met een lokaal warenhuis' - zij blijven tot 2008 in de zaak |
| 2008
|
Saskia van Golen In 2008 is Saskia van Golen de nieuwe eigenaar/uitbater van d' Ouwe Werf. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op d' Ouwe Werf/fotos.
Restaurant d' Ouwe Werf Bastion 2 Veere, 1971
d' Ouwe Werf, ca 1967
Visitekaartje d' Ouwe Werf, jaren '70
Binnenzijde vsitekaartje d' Ouwe Werf, jaren '70
Eerste advertentie restaurant d' Ouwe Werf Bastion 2 Veere PZC oktober 1969
.jpg){kind=small}
Naamgeving
D’Ouwe Werf ontleende zijn naam aan de scheepswerf van Leendert van der Staal die hier van 1871 tot 1903 gevestigd is geweest. De timmermanswerkplaats, houtloods en smederij zijn gesloopt, zodat alleen het woonhuis en de helling er nog van over zijn.
Bijzonderheden
- Ben Huybrecht was ook eigenaar van Het Veerse Meer aan de Kapellestraat in Veere - hij herdoopt die zaak in De Peperboom waar dochter Marion nog steeds eigenaar van is.
Mooie verhalen
Over de geschiedenis van het pand, van de website:
D’Ouwe Werf ontleent zijn naam aan de scheepswerf van Leendert van der Staal die hier van 1871 tot 1903 gevestigd is geweest. De timmermanswerkplaats, houtloods en smederij zijn gesloopt, zodat alleen het woonhuis en de helling er nog van over zijn.
De werf bouwt de vissersschepen VE6 en VE7 nieuw en voor de rest houdt ze zich bezig met het onderhoud van de schepen van de Veerse en Arnemuidse vissersvloot. Bij eb worden die op de zaten in de haven gebankt. Hierbij wordt de scheepshuid met riet schoongebrand, afgekrabd en opnieuw geteerd. Met hoogaarzen wordt op mosselen en garnalen gevist. Dit zijn houten platbodemschepen die na 1945 geleidelijk uit de Zeeuwse visserij zijn verdwenen. In het begin van de 20e eeuw trekken jaarlijks tientallen schilders naar Veere om het schilderachtige stadje op doek vast te leggen. Onder hen Wim Vaarzon Morel die in mei 1910 met zijn gezin het woonhuis op de werf betrekt.
In de Middeleeuwen staan op de plaats van d' Ouwe Werf zoutketen waarin het uit Spanje en Portugal ingevoerd ruw zout wordt geraffineerd. Een deel ervan gebruiken de vissers voor het pekelen van haring en de rest gaat naar de Hanzesteden om de Oostzee. Daarvandaan nemen de schepen graan mee terug naar Veere dat in pakhuizen wordt opgeslagen tot het naar Spanje en Portugal wordt uitgevoerd. Behalve met deze landen drijft de stad ook handel met Frankrijk, Engeland en Schotland. Door privileges die de Veerse Heren van buitenlandse vorsten voor de stad weten te verkrijgen groeit Veere in de 15e eeuw uit tot wat sommige historici wel de Europoort van het Habsburgse Rijk noemen. In deze gouden eeuw bouwt men in 1474 het stadhuis en in 1479 de Grote Kerk. Na het oprichten van de marine in 1488 is Veere tot 1558 thuishaven van de vloot. Een grote brand aan deze zijde van de stad verwoest in 1510 meer dan 20 huizen. In 1566 laat Philips II ten westen van het terrein waarop nu d' Ouwe Werf staat zes huizen slopen om daar het door de Italiaanse bouwmeester Donato di Boni Pellizuoli ontworpen arsenaal te bouwen. Ernaast ligt de stadstimmerwerf.
Na de reformatie in 1572 is er alleen nog handel met Schotland. De zoutketen worden gesloopt en maken plaats voor woonhuizen. Daartussen komen drie brouwerijen, een bakkerij en in 1614 bij het Noorderhoofd zeepfabriek Het Klaverblad. In het huis Amsterdam kan worden gekaatst. Eén van de brouwerijen sluit al na een paar jaar, De witte Lely en De Sleutel brouwen bier tot rond 1700. Daarna komt De Sleutel nog een eeuw in gebruik als pakhuis voor een andere brouwerij. Van de kade naar het Oranjebolwerk loopt tussen de huizen een straatje dat het slop wordt genoemd. Dit bolwerk is in 1584 in opdracht van Willem van Oranje aangelegd nadat het vorige in de strijd tegen de Spanjaarden in 1572 zo was verzwakt dat men het in allerijl met haringtonnen had moeten verstevigen.
In 1789 loopt op de stadstimmerwerf het laatste schip van stapel en door het uitbreken van de Franse Revolutie komt in 1798 voorgoed een eind aan de handel met Schotland. Een Engels bombardement op 31 juli 1809 richt hier grote schade aan en enige tijd later stopt de productie van zeep in de zeepfabriek. Tijdens de Franse bezetting (1810-1814) laat Napoleon de Grote Kerk tot militair hospitaal verbouwen en moeten 750 Spaanse krijgsgevangenen nieuwe wallen rond de stad opwerpen. Na de Franse Tijd trekken veel inwoners weg, waardoor huizen leeg komen te staan en worden gesloopt. Op het arsenaal na verdwijnt in de eerste helft van de 19e eeuw alle bebouwing aan deze zijde van de haven en in 1885 gaat ook dit fraaie gebouw onder de slopershamer. Een grote verandering vindt plaats in 1961 als de vissersvloot door het afsluiten van het Veersegat de stad moet verlaten. De haven wordt jachthaven en Veere begint als recreatiestad een nieuwe toekomst.
In het voorjaar van 1969 wordt in het woonhuis op de werf restaurant d' Ouwe Werf geopend. Vanaf 01 mei 2015 is de naam, na een enorme interne verbouwing aangepast naar De Werf.
Externe links
Bronnen
- Website De Werf
- Foto's: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek en collectie Rob van Hese
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek