Veere Dronk

De speciaal voor dit doel in juni 1865 opgerichte Domburgsche Bad-Hotel Maatschappij besluit tot het bouwen van een badhotel aan de Domburgseweg in Domburg. Op 28 juni 1866 wordt het Badhotel geopend en George Laurens Gaarlandt (zeeuwengezocht [1]) is de eerste exploitant - hij vertrekt in 1870 naar Middelburg waar hij café-restaurant Gaarlandt opent.

In 1870 volgt Willem Pierre de Boer Gaarlandt op als exploitant van het Badhotel. In 1874 wordt de vennootschap Domburgsche Bad-Hotel Maatschappij verfrist en komen er vier ondernemende heren aan het roer. Zij breiden het hotel uit met een extra verdieping en ook de vleugels van het hoofdgebouw worden volumineuzer gemaakt.

Op 30 juni 1875 opent C. Bos zijn table, d'hote in het Badhotel - hij vertrekt in 1877.

In 1877 wordt Hendrik Anthonij de Boer (zeeuwengezocht [2]) de nieuwe uitbater van het Badhotel - hij opent in 1879 hotel De Nieuwe Doelen in Middelburg. In 1889 neemt De Boer het Badhotel over van de Domburgsche Bad-Hotel Maatschappij - in 1892 logeert H.A. de Boer, hij woont dan in Bennekom, als toerist in het Badhotel (zeeuwengezocht [3]).

Hugo Johannes Vreeburg zit van 1892 als eigenaar in het Badhotel en had een valse start, aangezien de beroemde Dr. Metzger in september 1892 een ingezonden brief in de Middelburgsche Courant schreef over de bedenkelijke kwaliteit van het hotel. Vreeburg wordt in 1898 ook exploitant van het door de nieuw gebouwde Strandhotel dat dienst doet als dependance In 1907 verkoopt Vreeburg het Badhotel aan de heren E.W. Hendrikse en P.W.M. Hoegen die weer voor een N.V. als exploitatievorm kiezen en de NV Bad- en Strandhotel "Domburg" oprichten. Vreeburg vertrekt in 1908 naar Den Haag, maar hij logeert daarna nog regelmatig, zoals in 1920 (zeeuwengezocht [4]), als toerist in het hotel.

In 1908 volgt Bernardus Johannes Westenburger (zeeuwengezocht [5]) Vreeburg op en hij zit tot 1940 in het badhotel. In 1940 wordt het Badhotel gevorderd door de Duitse bezetter en het pand doet tot 1 januari 1944 dienst als kazerne. Van 1944 tot 1947 is het Badhotel het opvangadres van mensen die in W.O. II dakloos zijn geworden.

Op zaterdag 28 juni 1947 wordt het Badhotel heropend. Paulus Johannes Elout (zeeuwengezocht [6]) is de exploitant en hij blijft in de zaak tot 1952.

Exploitenten Bos en Dourleijn van het badhotel krijgen in 1953 een lening van fl. 75.000,-- van de gemeente Domburg - verdere gegevens ontbreken.

Gerardus Willibrordus Tinkhof is vanaf 6 mei 1959 de nieuwe exploitant van het Badhotel - hij zit ook in Het Badpaviljoen en Le Baron Chassé in Middelburg. Het is niet bekend hoelang Tinkhof exploitant is geweest en vooralsnog is ook onbekend wie zijn eventuele opvolgers waren. In de jaren '60 en '70 werden de veiligheids- en moderniseringseisen echter meer en meer een molensteen om de nek van de NV Bad- en Strandhotel "Domburg". Het Badhotel beleeft zijn laatste seizoen in in 1978 en in oktober 1979 wordt de inventaris geveild. Het pand staat leeg in afwachting van de al aangekondigde bouwplannen van een nieuw hotel tot het in 1992 vrijwel tot de grond afbrand. Het nieuw te bouwen Badhotel kent een ook een nieuwe formule: mensen kunnen een suite van het hotel kopen en zo wordt eigenlijk een "vereniging van eigenaren" gecreëerd met een vleugje timesharing - het hotel heeft een BV als exploitatievorm en is licentiehouder van de hotelketen Golden Tulip.

In 1993 wordt M.B.M. Berendsen general manager van het hotel. Op zaterdag 18 juni 1994 opent het nieuwe Badhotel aan de Domburgseweg 1A in Domburg - in 1995 wordt de heer Berendsen opgevolgd door Monique de Heer. De directie wordt van 1993 tot 2008 gevoerd door een delegatie van suite-eigenaren.

In 2007 wordt Govert Janzen general manager van het Badhotel en per 1 januari 2008 (statutair) directeur - dat is hij anno 2016 nog steeds.