Veere Dronk

Versie van 18 feb 2018 om 16:16

Een café annex hotel en slijterij in de Torenstraat 17 te Meliskerke - een opvolger van Het Wapen van Zeeland. Werd jarenlang aangeduid als Café PiBo, sinds de overname van de broers William en Lennart heet de zaak Bij Boone.

Geschiedenis

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Café PiBo/fotos.

• 

  Piet Boone heropent café en winkel van vader Willem Boone PZC juni 1985

• 

  Piet Boone in Faam 10-8-1994

• 

  Echtpaar Boone 60 jaar getrouwd PZC 6-1-2004

• 

  Het terras van PiBo is beperkt, 2014

• 

  Heropening door oma Boone PZC 13-2-2018

Naamgeving

Zoals Willem Boone in bovenstaand artikel in de PZC al zei, had het café geen naam. Onder intimi was het echter bekend als Café PiBo - de slijterij van Boone heet trouwens PiBo.

Bijzonderheden

• Piet's zoon William Boone zit sinds 2005 in het pand ernaast in snackbar 't Loodsje.

Mooie verhalen

Vervlogen tijden

Uit de Faam d.d. 10 augustus 1994:
Uitbater Piet Boone heeft z'n zaak deze winter helemaal verbouwd. Geen ouderwets bruin kroegje meer, maar een fris café, waar het bier sinds kort ook uit de kraan komt. Voor de verbouwing werd alleen uit flesjes geschonken.
Café Boone in Meliskerke is het enige horeca-etablissement in het dorp. Vermoedelijk al sinds het begin van de eeuw. Boone sr. nam de zaak in 1963 over van Jongepier. Deze combineerde de gelagjes met een winkel en een bakkerij. Ook bij Boone kon je boodschappen doen op twee manieren opvatten. Het fenomeen 'winkelcafé' was toentertijd niet ongewoon op Walcheren (Aagtekerke, Grijpskerke). De winkel en het café werden beiden te klein.
Piet Boone, die de zaak negen haar geleden van z'n vader overnam, begon vorig jaar een nieuwe supermarkt in het voormalige gemeentehuis van Mariekerke. De oude winkel werd bij het café getrokken en in het tussengedeelte bleek er nog ruimte voor een slijterij. De oude schoorsteen uit het gemeentehuis (vermoedelijk uit 1954) kreeg een plaatsje in het café.
"Vroeger stond hier een grote potkachel waar houten bullen in werden gestookt. Er lag toen ook nog een houten vloer. Het café was bovendien veel kleiner". Zo te zien was de wc toen nog buiten. Het bordje met 'Voor de aflaat van het bier gaat men het best langs hier' verwijst er nog steeds naar. Bij Jongepier was het café enkel 's avonds open. Nu kan men er elke dag, behalve de zondag, terecht van 's morgens acht uur tot ongeveer middernacht. "Vroeger kwamen er veel vrijgezellen om een potje te biljarten. Veel boeren ook. Tegenwoordig krijgen we hier ook veel jongeren. Vooral op zaterdagavond. Het is hier dan een soort verzamelpunt. Is de ploeg compleet dan gaan ze samen naar de disco".

Toeristen weten café Boone ook al te vinden (zeker na de komst van de minicampings in de buurt). Tussen de middag kan er ook iets gegeten worden. Boone serveert de typische cafégerechten, zoals daar zijn de gehaktbal, het hardgekookt ei, het kommetje soep en de uitsmijter. 'Moeilijke' drankjes gaan er nauwelijks over de toog. Boone is een echt bier-borrel café. De prijzen zijn er nog wat je noemt zeer democratisch en de oude verhalen krijg je er van de vaste klanten gratis bij. Want er is heel wat gebeurd, daar in Meliskerke. Maar, 'da benne tieje, die kriege we nooit mee terug'.

Zestig jaar getrouwd

Uit de PZC d.d. 6 januari 2004:
Het was dubbel feest gisteren bij W. Boone (83) en E. Boone-Verhage (80) uit Meliskerke. Ze vierden dat ze zestig jaar getrouwd zijn, maar meneer Boone was ook nog eens jarig.
De liefde begon op Koninginnedag 1939. "Het was een feestje op het dorp en ik zag haar lopen. Ik ben toen naar haar toe gegaan", vertelt Boone. Na enkele jaren trouwden ze in 1944. Omdat het oorlog was zorgde dat wel voor enige problemen. "We hielden natuurlijk een feestje. Er was alleen een avondklok, na tien uur mocht je niet meer over straat. Ik heb nog gevraagd of we vrijstelling kregen, maar ik mocht niet langer doorgaan". Zijn vrouw zag de voordelen van het korte feestje wel in. "We hadden wel een lange nacht".
Boone heeft diverse beroepen gehad. Zo werkte hij in de landbouw, in de bouw en was hij vijftien jaar molenaarsknecht. Zijn vrouw zorgde voor de kinderen. De laatste 24 jaar van zijn beroepsleven was Boone cafébaas in Meliskerke. "Een heel leuk café, het was echt een dorpscafé. Het was altijd gezellig en er gebeurde nooit rottigheid. Er kwam veel jeugd, dat houdt je jong". Nadat hij negentien jaar geleden stopte met werken, nam zijn zoon het café over. Het café heeft geen naam, maar staat bekend als bruin café.
Het paar kreeg vier kinderen en heeft inmiddels acht kleinkinderen en drie achterkleinkinderen. Ze hebben vanaf hun trouwen in Meliskerke gewoond.

Vrijkaartjes

Uit de Faam d.d. 28 januari 2009:
Aart Walraven (66) uit Zoutelande kan zijn biljartkeu in zijn stamcafé Boone in Meliskerke aan de kant leggen om samen met nog iemand bioscoop Cine City te bezoeken. Hij krijgt twee vrijkaartjes.
"De beste film die ik ken is Saving Private Ryan. Het is een oorlogsfilm. Ik ben geïnteresseerd in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het is een indrukwekkende rolprent, vooral de nabootsing van D-Day. Meryl Streep is mijn favoriete actrice en Tom Hanks is de best presterende acteur. Graag ga ik Oorlogswinter in de bioscoop bekijken. Uiteraard vanwege mijn interesse voor wat er toen is gebeurd", aldus Aart.
Met dit uitgeknipte artikel krijgt Aart aan de Ticketbalie in de bioscoop twee vrijkaartjes.

Externe links

• Hotel Boone heropend PZC 13 februari 2018

Bronnen

• Foto's: Beeldbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek en collectie Rob van Hese
• Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
• Verhaal Piet Boone: Faam 10-8-1994