Veere Dronk

In den Walcherschen Dolphijn

k
Regel 67: Regel 67:
 
* Léon Dolk zat met dochter Karin in [[Motel 't Groentje]] in de Wijngaardstraat in Domburg.
 
* Léon Dolk zat met dochter Karin in [[Motel 't Groentje]] in de Wijngaardstraat in Domburg.
 
* In de periode van bar 't Gulden Vat werd er ook geadverteerd met In den Walchersen Dolphijn en restaurant ''Le tonneau d'or'', de Franse vertaling van 't Gulden Vat.
 
* In de periode van bar 't Gulden Vat werd er ook geadverteerd met In den Walchersen Dolphijn en restaurant ''Le tonneau d'or'', de Franse vertaling van 't Gulden Vat.
 +
==Mooie Verhalen==
 +
Debora Saman schrijft [http://debora.lifebydean.nl/#post19 op het weblog Life by Dean]:
 +
===Volg je hart want dat klopt===
 +
 +
Domburg. De oudste badplaats van Zeeland. Wat gebeurt er met een meisje dat geen horeca-carrière ambieert wanneer ze terecht komt in het bruisend horecahart van Walcheren?
 +
 +
'''Verhuizing'''
 +
In mijn examenjaar verhuisden we naar Domburg. Mijn ouders hadden er een restaurant gekocht. Iets heel anders dan het speelparadijs in Westkapelle. Ik denk dat mijn ouders dachten dat het iets minder arbeidsintensief zou zijn, maar dat bleek een illusie. Sloot mijn vader eind oktober de deuren in Westkapelle om bij te tanken van een druk seizoen: In Domburg is het zomer en winter druk. Dat was een van de redenen dat ik na schooltijd ook mee werkte in het restaurant. Niet omdat het moest, maar vooral omdat ik mijn ouders wilde helpen.
 +
 +
In Domburg is het zien en gezien worden, maar ik had alleen maar oog voor de kelner die tegenover ons werkte. Het begon met voorzichtig zwaaien, toen een drankje in de kroeg en na een paar maanden werden we toch eindelijk een stelletje. Dat hij vanaf de overkant besloot om bij mijn vader in de keuken te gaan staan vond ik ontzettend leuk. Hij had tenslotte een koksopleiding genoten in België en kon dat nu in de praktijk brengen.
 +
 +
'''Liefde is'''
 +
 +
Omdat ik de prille relatie niet op het spel wilde zetten, besloot ik in Vlissingen te gaan studeren in plaats van Eindhoven. Zo kon ik, en blijven werken, en elke dag mijn vriendje zien (win-win situatie).
 +
 +
Het leven van jonge mensen in de horeca speelt zich vooral af in de horeca zelf. Lange dagen werken en na het werk nog met collega’s het terras op of de kroeg in. Het is levendig, leuk, gezellig en de tijd vliegt. De late avonden zorgden ervoor dat ik ’s ochtends niet veel zin had om naar school te gaan, maar vriendlief bracht me dan met de auto naar Vlissingen om me vervolgens een paar uur later weer op te halen.
 +
 +
'''Teambuilding'''
 +
Dat we samen werkten vond ik alleen maar gezellig. We waren 24/7 samen en dat ging bijzonder goed. Voor de studie deed ik steeds minder, maar op het werk steeds meer. Ik was pas 18 jaar en zei tegen mensen die twee maal zo oud waren hoe ze hun werk beter konden doen en hielp hen waar nodig. Door hard te werken wilde ik me graag bewijzen, ik was tenslotte de dochter van de baas. Ik was altijd een moederskindje geweest, maar toen mijn vader de keuken verruilde voor de bar kwam ik erachter dat we een goed team waren en doordat we zo goed samen konden werken werd onze band sterker. Hij zei niet dat ik de leiding moest nemen, maar het gebeurde vanzelf en hij liet dat toe.
 +
 +
'''Solliciteren'''
 +
Op een ochtend dat ik alwéér geen zin had om naar school te gaan besloot ik te stoppen met mijn studie. Het kwam eigenlijk wel een beetje uit het niets. Ik had goede cijfers en hoefde er weinig moeite voor te doen, maar erg interessant vond ik het op school allemaal niet. Ik dacht: ik ga gewoon een jaartje fulltime werken, een andere studie gaan doen kan altijd nog.
 +
 +
En zo stond ik dus op een dinsdag ochtend bij pa aan het bureau met de te vraag of hij mij een fulltime contract wilde geven.
 
==Externe links==
 
==Externe links==
 
* [http://www.pzc.nl/extra/uit-eten/appeltaart-is-terecht-lokkertje-1.3599756 Appeltaart In den Walcherschen Dolphyn is terecht lokkertje, PZC 9 januari 2013]  
 
* [http://www.pzc.nl/extra/uit-eten/appeltaart-is-terecht-lokkertje-1.3599756 Appeltaart In den Walcherschen Dolphyn is terecht lokkertje, PZC 9 januari 2013]  

Versie van 26 okt 2016 om 22:42

 

In den Walcherschen Dolphijn

Markt 9
4357 BG Domburg

0118 582839
info@walcherschendolphyn.nl
Website
Facebook

Drinken, Eten
Cafe, Restaurant

Domburg
Markt

Dolphijn

 

Een café-restaurant aan de Markt 9 te Domburg - een opvolger van Dolphijn.

Geschiedenis

1965
 D. Verbeek en M. Verbeek-Vaes

Op zaterdag 10 april 1965 heropent het echtpaar Verbeek In den Walcherschen Dolphijn. Het is onduidelijk hoelang zij in de zaak blijven, maar vanaf 1977 gaat het niet goed. In advertenties van dat jaar is er in januari sprake van Rovo BV die eigenaar is van rotisserie herberg De Dolphijn in Domburg, maar in juni dat jaar worden inventaris en goodwill van In den Walcherschen Dolphijn ter overname aangeboden - wie niet over contanten beschikt hoeft zich niet te melden. In april 1979 wordt de officiële heropening van In den Walcherschen Dolphijn aangekondigd, maar of die ook heeft plaatsgehad?

1981
 Cees van Tiggelen

Op 22 mei 1981 opent Cees van Tiggelen bar 't Gulden Vat aan de Markt 9 in Domburg - de bar maakt onderdeel uit van In den Walcherschen Dolphijn - Van Tiggelen blijft tot 1985 in de zaak.

1985
 Léon Dolk, Koos Dolk-Dieleman, Ferdie Dolk en Mirjam Joziasse

In 1985 is het echtpaar Dolk-Dieleman de nieuwe eigenaar van In den Walcherschen Dolphijn en in de jaren '90 komen zoon Ferdie Dolk en partner Mirjam Joziasse in de zaak. In 2002 neemt de familie Dolk afscheid van In den Walcherschen Dolphijn - Ferdie Dolk en Mirjam Joziasse zitten dan al in restaurant Het Groot Paradijs in Middelburg, maar later keren ze terug naar Het Badpaviljoen in Domburg.

2002
 André Riemens en Wendelien Riemens

Vanaf 2002 zijn André en Wendelien Riemens eigenaar van In de Walcherschen Dolphijn - anno 2014 zitten zij nog steeds in de zaak.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op In den Walcherschen Dolphijn/fotos.

  • Terras In den Walcherschen Dolphyn, 2014

  • Visitekaartje In den Walcherschen Dolphijn, jaren '90

  • Visitekaartje In den Walcherschen Dolphijn 2, jaren '90

  • Visitekaartje In Den Walcherschen Dolphijn, jaren '60

  • Eigenaar André Riemens van In den Walcherschen Dolphijn PZC januari 2013


Naamgeving

Bijzonderheden

  • André en Wendelien Riemens zaten eerder in De Viking in Westkapelle.
  • Léon Dolk zat met dochter Karin in Motel 't Groentje in de Wijngaardstraat in Domburg.
  • In de periode van bar 't Gulden Vat werd er ook geadverteerd met In den Walchersen Dolphijn en restaurant Le tonneau d'or, de Franse vertaling van 't Gulden Vat.

Mooie Verhalen

Debora Saman schrijft op het weblog Life by Dean:

Volg je hart want dat klopt

Domburg. De oudste badplaats van Zeeland. Wat gebeurt er met een meisje dat geen horeca-carrière ambieert wanneer ze terecht komt in het bruisend horecahart van Walcheren?

Verhuizing In mijn examenjaar verhuisden we naar Domburg. Mijn ouders hadden er een restaurant gekocht. Iets heel anders dan het speelparadijs in Westkapelle. Ik denk dat mijn ouders dachten dat het iets minder arbeidsintensief zou zijn, maar dat bleek een illusie. Sloot mijn vader eind oktober de deuren in Westkapelle om bij te tanken van een druk seizoen: In Domburg is het zomer en winter druk. Dat was een van de redenen dat ik na schooltijd ook mee werkte in het restaurant. Niet omdat het moest, maar vooral omdat ik mijn ouders wilde helpen.

In Domburg is het zien en gezien worden, maar ik had alleen maar oog voor de kelner die tegenover ons werkte. Het begon met voorzichtig zwaaien, toen een drankje in de kroeg en na een paar maanden werden we toch eindelijk een stelletje. Dat hij vanaf de overkant besloot om bij mijn vader in de keuken te gaan staan vond ik ontzettend leuk. Hij had tenslotte een koksopleiding genoten in België en kon dat nu in de praktijk brengen.

Liefde is

Omdat ik de prille relatie niet op het spel wilde zetten, besloot ik in Vlissingen te gaan studeren in plaats van Eindhoven. Zo kon ik, en blijven werken, en elke dag mijn vriendje zien (win-win situatie).

Het leven van jonge mensen in de horeca speelt zich vooral af in de horeca zelf. Lange dagen werken en na het werk nog met collega’s het terras op of de kroeg in. Het is levendig, leuk, gezellig en de tijd vliegt. De late avonden zorgden ervoor dat ik ’s ochtends niet veel zin had om naar school te gaan, maar vriendlief bracht me dan met de auto naar Vlissingen om me vervolgens een paar uur later weer op te halen.

Teambuilding Dat we samen werkten vond ik alleen maar gezellig. We waren 24/7 samen en dat ging bijzonder goed. Voor de studie deed ik steeds minder, maar op het werk steeds meer. Ik was pas 18 jaar en zei tegen mensen die twee maal zo oud waren hoe ze hun werk beter konden doen en hielp hen waar nodig. Door hard te werken wilde ik me graag bewijzen, ik was tenslotte de dochter van de baas. Ik was altijd een moederskindje geweest, maar toen mijn vader de keuken verruilde voor de bar kwam ik erachter dat we een goed team waren en doordat we zo goed samen konden werken werd onze band sterker. Hij zei niet dat ik de leiding moest nemen, maar het gebeurde vanzelf en hij liet dat toe.

Solliciteren Op een ochtend dat ik alwéér geen zin had om naar school te gaan besloot ik te stoppen met mijn studie. Het kwam eigenlijk wel een beetje uit het niets. Ik had goede cijfers en hoefde er weinig moeite voor te doen, maar erg interessant vond ik het op school allemaal niet. Ik dacht: ik ga gewoon een jaartje fulltime werken, een andere studie gaan doen kan altijd nog.

En zo stond ik dus op een dinsdag ochtend bij pa aan het bureau met de te vraag of hij mij een fulltime contract wilde geven.

Externe links

Bronnen