La Bonne Auberge
Een restaurant met hotelkamer aan Biggekerksestraat te Kouderkerke - een opvolger van bar De Pul.
Inhoud
Geschiedenis
| 1970
|
Louis van der Schans en Riet van der Schans Op 22 mei 1970 openen Louis en Riet van der Schans café Bonne Auberge aan de Biggekerksestraat 3 in Koudekerke. |
| 1977
|
P. Blomjous In juni 1977 zit het echtpaar Blomjous in restaurant Bonne Auberge en een jaar later wordt de naam La Bonne Auberge ingevoerd door de nieuwe eigenaren. |
| 1978
|
Anton van Gelderen en Netty van Gelderen-Branger In 1978 worden Anton en Netty van Gelderen-Branger eigenaar van La Bonne-Auberge - zij blijven 14 jaar in de zaak. |
| 1992
|
Bert Stroomer en Lida Stroomer Bert en Lida Stroomer werken al sinds mei 1990 samen met Anton van Gelderen en nemen de zaak in 1992 over - anno 2015 zitten Bert en Lida Stroomer nog steeds in La Bonne Auberge. Vanaf 30 juni 2015 staat de zaak te koop bij Horeca Traject Effect, omdat de eigenaars met pensioen gaan. |
Foto's
Meer afbeeldingen zijn te vinden op La Bonne Auberge/fotos
Echtpaar Van Gelderen - Faam 29 mei 1985
Bert Stroomer, Netty en Anton van Gelderen in De Faam 15 augustus 1990
La Bonne Auberge Biggekerksestraat 3 Koudekerke
Bert en Lida Stroomer, foto PZC, Ruben Oreel 2008
Druk in La Bonne Auberge, foto PZC, Ruben Oreel 2015
Naamgeving
Letterlijk vertaald uit het Frans: de goede herberg.
Bijzonderheden
- Het echtpaar Van der Schans zat eerder in 't Stoofke en Panaché in Vlissingen.
- Het echtpaar Van Gelderen-Branger had voor ze La Bonne Auberge begonnen de zaken Bianca en Hotel Riche in Vlissingen.
- Koks bij Strommer - Ron Dekker en Fred de Bruijn
Mooie verhalen
Echtpaar Van Gelderen
Uit De Faam d.d. 29 mei 1985:
De ontvangst is gereserveerd, doch hartelijk. "Ik zal geen onwaarheden verkondigen. Je leest maar al te vaak in de krant uitspraken van mensen dat je denkt: tjonge, tjonge. Als het gros van het publiek eens achter de schermen zou kunnen kijken, zou het zich rot ergeren of doodlachen".
Op bezoek bij het echtpaar Van Gelderen, uitbaters van het restaurant La Bonne Auberge: dat de kenners ongetwijfeld zullen kwalificeren als 'het betere restaurant, zonder veel poespas'. "We proberen inderdaad gewoon te doen", legt A. van Gelderen (59) uit. Zijn vrouw, A. van Gelderen-Brangen (50) beaamt wat haar man zegt. Zonder aarzeling of oogknipper melden ze trots dat ze niet uitsluitend als levensgezel een goede keuze voor elkaar maakten. Ook als zakenpartners klikt het voortreffelijk. Als zij even koffie is gaan halen, benadrukt hij peinzend: "Als je vrouw niet voor de volle honderd procent achter je staat kun je maar beter stoppen met zaken doen en een vast baantje zoeken".
Zo'n zeven jaar geleden nam het echtypaar Van Gelderen een moeilijke beslissing: ze kochten La Bonne Auberge in Koudekerke, nadat ze bijna twintig jaar uitspanningen aan de boulevards in Vlissingen exploiteerden. Eerst Hotel De Vries, waar nu La Saladerie is gevestigd, en daarna Hotel Riche, waar nu onder de naam De Lamme Goedzak zaken worden gedaan.
Van Gelderen leerde het vak in Bussum, Oegstgeest, Den Haag en Parijs. Mevrouw groeide op in het zakenmilieu, haar ouders hadden een manufacturenwinkel. "Ik nam me voor om nooit met een zakenman te trouwen", lacht ze nu. "Je hoort wel eens mensen zeggen dat ze in een bepaald vak zijn gerold. Nou, ik ben er letterlijk in getrokken", legt hij uit. "Mijn broer werkte zo tegen de Tweede Wereldoorlog in een uitkijktoren in Valkeveen. Maar hij had één probleem: hij kon moeilijk opstaan 's morgens. Op een zondagochtend heeft mijn vader me er naar toe gestuurd. Ik was toen dertien. Tot 1942 heb ik er gewerkt. Ik k reeg een cent voor een flesje priklimonade dat ik verkocht. Telkens moest ik honderdelf treden op en af. Er waren zondagen dat ik wel meer dan zeven gulden verdiende. Ik heb sindsdien dan ook een vreselijke hekel aan trappenlopen."
De Duitse bezetters argwaanden de uitkijktoren en sloopten het gevaarte in 1942. Tot na de oorlog bleef Van Gelderen zonder werk, ook al omdat hij het vertikte om voor de Duitsers te werken. Op zestienjarige leeftijd dook hij onder. Na de oorlog ging hij als soldaat naar Nederlands Indië. En zo rond 1949 begon hij aan zijn definitieve horeca-carrière.
In 1955 vestigde hij zich samen met zijn vrouw in Vlissingen, die inmiddels voor zichzelf had uitgemaakt dat ze met haar man best een eigen zaak zou kunnen beginnen. "We zijn naar Koudekerke gekomen voor de rust", legt zij uit. En: "De Boulevard was gewoon veel te druk. Ik kom er nu nog wel eens en zie dan pas hoeveel volk er bijvoorbeeld op een mooie zondag op de been is". Hij: "Niet dat we genoeg hadden verdiend. We zijn hier in Koudekerke immers opnieuw begonnen. En in de loop der jaren hebben we nog heel wat moeten investeren om het interieur naar onze zin te krijgen".
"Koudekerke is een heerlijk dorp", beamen beiden. "We kunnen hier op een rustige manier ons vak uitoefenen. Dat wil zeggen aandacht schenken aan de producten die we leveren. Steeds er voor zorgen dat wat we serveren vers is en een goede kwaliteit heeft. Als iemand bijvoorbeeld asperges bestelt, komen er ook asperges op het bord. Niet drie van de stengeltjes. En dat geldt ook voor een tournedos of zeetong.
Wie dat bestelt, rekent op een goede portie. We doen niet mee aan die zogenaamde 'nouvelle cuisine', allemaal kleine hapjes waarna de gasten nog met honger naar huis gaan. Kortom: kwalitatief en kwantitatief op een optimaal niveau werken".
Hoewel ook veel toeristen La Bonne Auberge weten te vinden, ontvangen de heer en mevrouw Van Gelderen toch hoofdzakelijk Zeeuwen. Opvallend daarbij is - zo merkt Van Gelderen op - dat er veel mensen uit Zuid-Beveland verse kreeftensoep komen eten. En te verwachten is dat de klanten van het restaurant gerekend kunnen worden tot de 'kritische klanten'. Van Gelderen geeft op die veronderstelling opmerkelijk antwoord. "Ik geloof niet dat we zulke kritische klanten hebben". En: "Ik voel me gevleid door terugkerende mensen die ook elders veel uit eten gaan...."
Wisseling van de wacht
Uit De Faam d.d. 15 augustus 1990:
Binnen niet al te lange tijd hangt een markant horecaman op Walcheren zijn pet aan de wilgen. Anton van Gelderen van La Bonne Auberge werkt sinds mei samen met Bert Stroomer, die in 1992 definitief de scepter in het restaurant zal overnemen. Door uitwisseling van ideeën kwamen de afgelopen maanden reeds verschillende veranderingen in de Auberge tot stand.
De scheidende restaurateur begon zijn loopbaan in de horeca als dertienjarige op de Tafelbeg in het Gooi, waar hij limonadeflesjes de uitkijktoren op moest dragen. Later werkte hij in gerenommeerde restaurants als Jan Tabak, de Beukenhof en de Kievit in Wassenaar. Zelfs in Parijs zwaaide Anton zijn pollepel boven een Frans fornuis. Maar vanaf 1959 koos hij samen met zijn vrouw Netty definitief voor Zeeland. Eerst kon men in Vlissingen en sinds twaalf jaar in Koudekerke genieten van zijn culinaire kunsten. Om gezondheidsredenen moet Van Gelderen het nu wat rustiger aan doen. "Maar", zegt hij: "al zou ik nog wel twintig jaar door willen gaan, overdoen zou ik het niet".
Wie als Van Gelderen zo zijn sporen in het horecavak heeft verdiend, heeft daar ook een uitgesproken mening over. "Dit beroep bestaat uit 70% zorg, 25% kennis en 5% geluk. Zodra het tweede te groot wordt, neemt het eerste af en dat is funest", zegt hij vol overtuiging. "En wie in het vak stapt moet een vrouw hebben die er voor honderd procent aan meedoet, want vrouwen zien dingen die een man nooit zou zien. Ik heb wat dat betreft enorm geboft", stelt de restaurateur met een knikje naar zijn vrouw, die juist op de warmste dag van de week is teruggekeerd van een rit naar de groothandel in Breda.
Opvolger
De nieuwe toekomstige eigenaar Bert Stroomer is allang geen onbekende meer in het Zeeuwse restaurantwezen. Hij werkte onder meer in het Zierikzeese Mondragon en tot mei als servicemanager bij het Westduin budgethotel in Koudekerke. "In mijn contacten met de eigenaar van La Bonne Auberge bleek al gauw dat wij op een zelfde lijn zaten en zo konden wij voor het begin van het nieuwe seizoen al veranderingen doorvoeren, die goed bleken aan te slaan", vertelt Stroomer, die geleidelijk in twee jaar samen met zijn vrouw de zaak over zal nemen. "Naast een terrastuin aan de achterkant van het restaurant, waar het zowel in zon als schaduw heerlijk toeven is, verbouwden wij de bovenverdieping zodanig dat daar ruimte kwam voor een kleine zaal, die gebruikt kan worden voor recepties, besloten lunches en kleine vergaderingen. Daar werd deze maanden al goed gebruik van gemaakt. In het najaar komen wij met een geheel vernieuwde kaart, waarbij nog meer dan voorheen, de gerechten bij de gast aan tafel worden toebereid", vertelt Stroomer, die benadrukt dat het publiek van zijn restaurant vooral bestaat uit vaste gasten uit de regio of toeristenfamilies, die ieder jaar weer een keertje komen genieten in La Bonne Auberge.
Externe links
Bronnen
- Foto's: Facebookpagina La Bonne Auberge en PZC
- Krantenknipsels: Krantenbank Zeeland Zeeuwse Bibliotheek
- Verhaal Van Gelderen: De Faam 29 mei 1985
- Verhaal Wisseling: - De Faam 15 augustus 1990